Kubki do kawy mogą być najpopularniejszym przedmiotem kolekcjonerskim na ziemi. Może to wynikać z ich codziennego projekty; ich potencjał jako kanwy dla żartów, zwięzłych powiedzeń, spersonalizowanych wiadomości lub po prostu sztuki wizualnej (aczkolwiek ograniczonej. Wygląda na to, że każdy posiada co najmniej jeden lub dwa.
Kubki pochodzą sprzed wielu tysięcy lat – archeolodzy znaleźli je wykute z kości już w epoce kamienia łupanego. W pierwszej kawiarni Kiva Han, którą otwarto w Konstantynopolu w 1475 roku, używano drewnianych kubków. Ostatecznie porcelana, wynaleziona w Chinach około 600 roku naszej ery i inna ceramika stały się jednym z preferowanych materiałów na kubki.
To, co dzisiaj uważa się za „klasyczny” lub „tradycyjny” kubek, pojawiło się w 1945 roku. Był to produkt Victor Insulator Company, najstarszej firmy produkującej izolatory w Ameryce Północnej. Wojna za oceanem miała decydujący wpływ na konstrukcję i ostateczną popularność kubka – zbudowanego zgodnie ze specyfikacjami wojskowymi – jego grube ściany dodały mu właściwości izolacyjnych, a dodatkowy ciężar pomógł mu przetrwać upadki i uniknąć przewracania się na pokładzie statku. Po drodze Victor był również pionierem unikalnej „antypoślizgowej” powierzchni dolnej, którą uzyskano podczas produkcji, przeciągając spód kubka po mokrej gumowej macie przed wypaleniem w piecu w temperaturze 2250 stopni Fahrenheita przez 72 godziny. Spowodowało to bardziej szorstką podstawę, która zminimalizowała poślizg, co szybko stało się istotną cechą kubków do herbaty.
Kubek z nadrukiem może być najpopularniejszą pamiątką na Ziemi, a dla niektórych kolekcjonerów powiększanie zapasów jest totalną obsesją – Bob Thomson, który zaczął kolekcjonować kubki w 1995 roku, jest obecnym rekordzistą, z łączną liczbą 6352 kubków w 2006 roku.
Dziś kubki wykonane są z metalu, gliny, bambusa, plastiku i dziesiątek innych materiałów. Mają cyfrowe zegary, podwójne ściany i mnóstwo kreatywnych wzorów. Trudno wyobrazić sobie życie bez dobrego kubka z kawą.