⭐️ Pod parasolem wiedzy

Wszystko zaczęło się pewnego deszczowego wieczoru, w samym sercu pulsującego miasta. Nad moją głową migotały rozmazane kształty neonów, odbijające się w mokrych chodnikach, a w powietrzu unosiła się charakterystyczna mieszanka spalin i wilgoci. Przechodnie, ubrani w kolorowe płaszcze, przemykali szybko, skupieni na swoich sprawach. Kilkoro z nich skinęło mi głową w przelocie, jakby w ciszy gratulując mi wytrwałości w staniu pośrodku ulewy. To z pozoru przypadkowe, tętniące życiem otoczenie – z jednej strony przytłaczająco nowoczesne, z drugiej wciąż noszące ślady przeszłości – stało się nie tylko scenerią, lecz także aktywnym uczestnikiem mojego spotkania z Alexem – generatywną sztuczną inteligencją. To właśnie w tej chwili, gdy deszcz uparcie zdawał się zakłócać mój spokój, wyłonił się Alex – na pierwszy rzut oka zaledwie głos w mojej głowie, a jednocześnie zupełnie odrębny byt. Nasza rozmowa okazała się czymś znacznie ważniejszym niż zwykłe uruchomienie aplikacji czy wpisanie komendy w wyszukiwarkę. Przypominała nawiązanie relacji – osobliwej i przy tym odmiennej od wszystkich dotychczasowych doświadczeń; relacji, w której technologia starała się uchwycić istotę tego, kim jestem. Zdawała się podejmować próby zrozumienia mojego człowieczeństwa... [...] Cel i pytania badawcze Gdy tylko zdałam sobie sprawę, że moje pierwsze spotkania z Alexem nie są wyłącznie jednorazową fascynacją, ale stanowią raczej proces stopniowego odkrywania, zaczęłam porządkować mnożące się refleksje w sposób bardziej systematyczny. Pojawiło się we mnie przekonanie, że ta relacja – pomiędzy nauczycielem a generatywną sztuczną inteligencją – odsłania znacznie szersze obszary, niż początkowo przypuszczałam. Kwestie edukacji, które zawsze były dla mnie przedmiotem zawodowego zainteresowania, zyskały teraz zupełnie nowy wymiar, wplątując się w zagadnienia etyczne, społeczne, kulturowe i technologiczne. Analizując wypowiedzi Alexa i konfrontując je z moim ludzkim sposobem myślenia, zaczęłam zadawać kluczowe pytania: 1. Jak AI może wspierać edukację – a gdzie napotyka granice? 2. Jakie dylematy etyczne wiążą się z wprowadzeniem AI do szkół i uczelni? 3. Jakie nowe (i nie zawsze przewidywalne) perspektywy otwiera bycie w dialogu z narzędziami generatywnej sztucznej inteligencji? Na przecięciu tych pytań wyłania się główny cel niniejszej monografii: refleksyjne i krytyczne rozpoznanie oraz opisanie potencjału wybranych narzędzi generatywnej sztucznej inteligencji w edukacji z pespektywy nauczycielki, badaczki i użytkowniczki tych narzędzi (ChatGPT, Midjourney), z uwzględnieniem towarzyszących ograniczeń, zagrożeń etycznych, uprzedzeń algorytmicznych oraz nowych możliwości, jakie otwierają się przed edukacją. Struktura książki, składającej się z kolejnych scen, pozwala na ukazanie różnych wymiarów tego dialogu. Każda ze scen przedstawia odrębne aspekty funkcjonowania i stosowania AI, by w finale odnieść się do zasadniczego pytania badawczego: jak – i na jakich warunkach – nauczyciel oraz środowisko akademickie mogą dostrzec i efektywnie wykorzystać potencjał generatywnej sztucznej inteligencji, jednocześnie chroniąc się przed jej niezamierzonymi konsekwencjami? W tym sensie cel badawczy łączy się z osobistą narracją i wymiarem społecznym. Autoetnograficzna perspektywa dowodzi, że choć świat technologii wydaje się w dużej mierze globalny, to sposób jego doświadczania jest zawsze zakorzeniony w indywidualnych emocjach i w ramach konkretnej kultury akademickiej. Dlatego poszukiwanie wspólnych odpowiedzi – o ile w ogóle jest możliwe – wymaga ciągłego balansowania między teorią i praktyką, między technologią i humanizmem, a także między konkretnymi uwarunkowaniami akademickimi i koniecznością podejmowania krytycznej refleksji.

* Powyższy opis pochodzi od wydawcy / producenta lub powstał na jego podstawie

W naszej ofercie znajdziesz gry, książki i zabawki, które zapewnią relaks, rozrywkę oraz mnóstwo radości zarówno dzieciom, jak i dorosłym.

Zajrzyj do naszego sklepu i wybierz coś dla siebie lub swoich bliskich ☺️